tlenek sodu
Encyklopedia PWN
zwyczajowa nazwa uwodnionego tetraboranu sodu, opisywanego wzorem Na2B4O7·10H2O lub Na2[B4O5(OH)4] 8H2O),
niemiecki chemik i technolog.
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
chlorowodór, HCl,
nieorg. związek chloru i wodoru;
wytwarzanie powłok konwersyjnych na przedmiotach z cynku i kadmu, a także aluminium, magnezu, miedzi i ich stopów przez zanurzenie bądź elektrochemicznie w kąpielach zawierających tlenek chromu(VI), dichromian potasu z dodatkiem niewielkich ilości kwasu siarkowego(VI) lub azotowego(V) oraz aktywatorów przyspieszających proces, polepszających właściwości warstwy i modyfikujących jej zabarwienie (np. kwas mrówkowy, chlorek sodu, chlorek żelaza(II), azotan(V) srebra);
